نظریه BCS در مورد ابر رسانایی:

اولین مورد ابر رسانا در سال 1911 میلادی در جیوه مشاهده شد. ولی از ان زملان تا 1957 میلادی هیچ توجیه قانع کننده ای برای صفر شدن ناگهانی مقاومت ویژه الکتریکی عرضه نشد. اما در این سال سه دانشمند ،به نام های جان بار دین ،لئون کوپر و رابرت شریفر توانستند نظریه ای برای پدیده ابر رسانایی پیدا کنند.،که با استفاده از سر حرف نام هایشان، خوانده شد.

بنا بر نظریه BCS، پدیده ابر رسانایی الکترون ها به صورت زوج در رسانش شرکت می کنند که هر یک زوج کوپر نامیده می شوند. مقاومت در برابر زوج های کوپر بسیار ناچیز است. به عبارت دیگر زوج ها کوپر در اثر برخورد با ارتعاش های اتمی یا ناکاملی ها تکانه زیادی از دست نمی دهند.

دلیل اینکه چرا حالت ابر رسانایی در دماهای کم دیده می شود، آن است که انرژی بستگی دو الکترون در زوج کوپر بسیار بوده و در دماهای بالاتر انرژی گرمایی باعث گسسته شدن پیوند دو الکترون یک زوج کوپر می گردد.